Στύγα , κόρη του Ωκεανού και της Θέτιδας. Η Στύγα έδωσε το όνομα της στην ομώνυμη πηγή το νερό της οποίας σχημάτιζε ένα από τα ποτάμια του Aδη.
Εδώ κατοικούσε η μισητή σ΄ όλους τους θεούς η τρομερή η Στύγα. Μακριά από τους θεούς ανάμεσα στα ξακουστά ανάκτορά της που τα τριγύριζαν πανύψηλοι βράχοι
Οι αρχαίοι πίστευαν οτι στο σημείο που πέφτουν να νερά της Στύγας ήταν οι πύλες του Άδη διότι στο σημείο αυτό υπάρχει άνοιγμα που οδηγεί σε σπηλιά.
Το ποτάμι σχημάτιζε τον ιερό καταρράχτη της Στύγας ο οποίος στην βάση του σχηματίζει μια μικρή σπηλιά που ήταν η είσοδος για τον Αδη.Γύρω από το εντυπωσιακό τοπίο της Στύγα έχει στηθεί μια ιδιόμορφη μυθολογία. Καθώς οι μεγάλες ορθοπλαγιές της Νεραιδόραχης ήταν οτι ποιό επιβλητικό γνώρισαν οι αρχαίοι μετά τον Όλυμπο πίστευαν ότι οι γκρεμοί αυτοί στήθηκαν από τα τεράστια μαρμαρωμένα κορμιά των Αλωάδων Γιγάντων του Ωτου και του Εφιάλτη. . Η Στύγα είναι ένα από τα τρία ποτάμια που κυλάνε στα λιβάδια του Aδη. Αφού κάνει τρεις φορές το γύρω ρου βασιλείου του Aδη έρχεται και γκρεμίζεται από τον Χελμό σκορπίζοντας μια μαγική βροχή που χρυσίζει στα τείχη της απόκοσμης κοιλάδας. Στ΄ όνομα της Στυγας ορκίζονταν θεοί και άνθρωποι όρκο απαράβατο που κανείς δεν τολμούσε να πατήσει. Όποιος θεός βρισκόταν επίορκος ενός τέτοιου όρκου, σαν ελάχιστη τιμωρία υποχρεωνόταν να σταθεί μεγάλο χρονικό διάστημα στο θανατηφόρο ψιχάλισμα της Στύγας. στα πρόθυρα ζωής και θανάτου περιμένοντας με αγωνία την στιγμή που η μαντατοφόρος του Δια η Ίριδα το μόνο πλάσμα που μπορούσε να πλησιάσει άφοβα τα τρομερά νερά θα τούφερνε το μήνυμα της λύτρωσης.
Κατα μία εκδοχή στα ύδατα της Στυγός βαπτίζεται ο Αχιλλέας και καθίσταται άτρωτος σ΄ όλο το σώμα πλην της πτέρνας απ την οποία τον κράταγε η μάνα του.
Εδώ κατοικούσε η μισητή σ΄ όλους τους θεούς η τρομερή η Στύγα. Μακριά από τους θεούς ανάμεσα στα ξακουστά ανάκτορά της που τα τριγύριζαν πανύψηλοι βράχοι
Οι αρχαίοι πίστευαν οτι στο σημείο που πέφτουν να νερά της Στύγας ήταν οι πύλες του Άδη διότι στο σημείο αυτό υπάρχει άνοιγμα που οδηγεί σε σπηλιά.
Το ποτάμι σχημάτιζε τον ιερό καταρράχτη της Στύγας ο οποίος στην βάση του σχηματίζει μια μικρή σπηλιά που ήταν η είσοδος για τον Αδη.Γύρω από το εντυπωσιακό τοπίο της Στύγα έχει στηθεί μια ιδιόμορφη μυθολογία. Καθώς οι μεγάλες ορθοπλαγιές της Νεραιδόραχης ήταν οτι ποιό επιβλητικό γνώρισαν οι αρχαίοι μετά τον Όλυμπο πίστευαν ότι οι γκρεμοί αυτοί στήθηκαν από τα τεράστια μαρμαρωμένα κορμιά των Αλωάδων Γιγάντων του Ωτου και του Εφιάλτη. . Η Στύγα είναι ένα από τα τρία ποτάμια που κυλάνε στα λιβάδια του Aδη. Αφού κάνει τρεις φορές το γύρω ρου βασιλείου του Aδη έρχεται και γκρεμίζεται από τον Χελμό σκορπίζοντας μια μαγική βροχή που χρυσίζει στα τείχη της απόκοσμης κοιλάδας. Στ΄ όνομα της Στυγας ορκίζονταν θεοί και άνθρωποι όρκο απαράβατο που κανείς δεν τολμούσε να πατήσει. Όποιος θεός βρισκόταν επίορκος ενός τέτοιου όρκου, σαν ελάχιστη τιμωρία υποχρεωνόταν να σταθεί μεγάλο χρονικό διάστημα στο θανατηφόρο ψιχάλισμα της Στύγας. στα πρόθυρα ζωής και θανάτου περιμένοντας με αγωνία την στιγμή που η μαντατοφόρος του Δια η Ίριδα το μόνο πλάσμα που μπορούσε να πλησιάσει άφοβα τα τρομερά νερά θα τούφερνε το μήνυμα της λύτρωσης.
Κατα μία εκδοχή στα ύδατα της Στυγός βαπτίζεται ο Αχιλλέας και καθίσταται άτρωτος σ΄ όλο το σώμα πλην της πτέρνας απ την οποία τον κράταγε η μάνα του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου