ΠΕΡΙΣΤΕΡΑ

Σε απόσταση 180 χλμ. περίπου από την Αθήνα σας περιμένει ένας μικρός παράδεισος για τις καλοκαιρινές και χειμερινές εξορμήσεις σας .Από την Ε.Ο Αθηνών Πατρών αφού στρίψουμε προς την Άνω Άκρατα ξεκινά μια ανηφορική διαδρομή ανάμεσα σε αμπελοκαλλιέργειες με φόντο πίσω τον Κορινθιακό κόλπο . Το τοπίο σταδιακά θα αρχίσει να εναλλάσσεται με δάση από έλατα και βαθιές χαράδρες . Λίγο πριν από την Περιστέρα συναντάς την Λίμνη του Τσιβλού που βρίσκεται επάνω σε ένα μικρό οροπέδιο και είναι περιτριγυρισμένη από καταπράσινες πλαγιές και κρυμμένα μονοπάτια .

Συνεχίζοντας ανηφορικά σε απόσταση 8 χλμ. Θα φτάσετε στη Περιστέρα ένα μικρό χωριό σκαρφαλωμένο στη πλαγιά , με τα πέτρινα σπίτια κρυμμένα στα έλατα , τα πλατάνια τις καρυδιές και τις ιτιές . Η Περιστέρα αποτελεί την αφετηρία για ονειρεμένες πεζοπορίες προς την κοιλάδα της Στυγός με τις φυσικές πηγές , τους υπέροχους καταρράκτες και τα διάσπαρτα αρχαιολογικά ευρήματα . Σύμφωνα με τη μυθολογία εδώ στις πλαγιές των Αροανίων οι Θεοί κατέβαιναν για να πάρουν φοβερούς όρκους και να πραγματοποιήσουν θαυμαστά έργα .

Στο χωριό λειτουργούν όλο το χρόνο δυο ξενώνες που μπορούν να σας φιλοξενήσουν και στη ταβέρνα «o Χελμός» με τη πανοραμική θεά , κάτω από τη φυλλωσιά του πλατάνου σας περιμένουν παραδοσιακές γεύσεις με το άρωμα μιας ξεχασμένης Ελλάδας .

ΤΑ ΥΔΑΤΑ ΤΗΣ ΣΤΥΓΟΣ

Στύγα , κόρη του Ωκεανού και της Θέτιδας. Η Στύγα έδωσε το όνομα της στην ομώνυμη πηγή το νερό της οποίας σχημάτιζε ένα από τα ποτάμια του Aδη.
Εδώ κατοικούσε η μισητή σ΄ όλους τους θεούς η τρομερή η Στύγα. Μακριά από τους θεούς ανάμεσα στα ξακουστά ανάκτορά της που τα τριγύριζαν πανύψηλοι βράχοι
Οι αρχαίοι πίστευαν οτι στο σημείο που πέφτουν να νερά της Στύγας ήταν οι πύλες του Άδη διότι στο σημείο αυτό υπάρχει άνοιγμα που οδηγεί σε σπηλιά.
Το ποτάμι σχημάτιζε τον ιερό καταρράχτη της Στύγας ο οποίος στην βάση του σχηματίζει μια μικρή σπηλιά που ήταν η είσοδος για τον Αδη.Γύρω από το εντυπωσιακό τοπίο της Στύγα έχει στηθεί μια ιδιόμορφη μυθολογία. Καθώς οι μεγάλες ορθοπλαγιές της Νεραιδόραχης ήταν οτι ποιό επιβλητικό γνώρισαν οι αρχαίοι μετά τον Όλυμπο πίστευαν ότι οι γκρεμοί αυτοί στήθηκαν από τα τεράστια μαρμαρωμένα κορμιά των Αλωάδων Γιγάντων του Ωτου και του Εφιάλτη. . Η Στύγα είναι ένα από τα τρία ποτάμια που κυλάνε στα λιβάδια του Aδη. Αφού κάνει τρεις φορές το γύρω ρου βασιλείου του Aδη έρχεται και γκρεμίζεται από τον Χελμό σκορπίζοντας μια μαγική βροχή που χρυσίζει στα τείχη της απόκοσμης κοιλάδας. Στ΄ όνομα της Στυγας ορκίζονταν θεοί και άνθρωποι όρκο απαράβατο που κανείς δεν τολμούσε να πατήσει. Όποιος θεός βρισκόταν επίορκος ενός τέτοιου όρκου, σαν ελάχιστη τιμωρία υποχρεωνόταν να σταθεί μεγάλο χρονικό διάστημα στο θανατηφόρο ψιχάλισμα της Στύγας. στα πρόθυρα ζωής και θανάτου περιμένοντας με αγωνία την στιγμή που η μαντατοφόρος του Δια η Ίριδα το μόνο πλάσμα που μπορούσε να πλησιάσει άφοβα τα τρομερά νερά θα τούφερνε το μήνυμα της λύτρωσης.
Κατα μία εκδοχή στα ύδατα της Στυγός βαπτίζεται ο Αχιλλέας και καθίσταται άτρωτος σ΄ όλο το σώμα πλην της πτέρνας απ την οποία τον κράταγε η μάνα του.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Η ΝΕΡΑΪΔΟΡΑΧΗ

Η Νεραϊδόραχη του Χελμού είναι μία από τις πιο εντυπωσιακές και άγρια όμορφες κορφές των Ελληνικών βουνών. Ειδικά το χειμώνα, όταν οι άμορφες σάρες μετατρέπονται σε απότομα παγωμένα λούκια, η ανατολική ορθοπλαγιά ξεπροβάλει απόκρημνη και απόμακρη, δεσπόζοντας πάνω από την κοιλάδα των Υδάτων της Στυγός.Ο Γιώργος Μιχαηλίδης, εντυπωσιασμένος από την επιβλητική αυτή ορθοπλαγιά, άνοιξε την πρώτη διαδρομή το 1957 μαζί με το Δ. Ψυρρόπουλο. Την πρώτη χειμερινή της ορθοπλαγιάς την πέτυχαν από τη δεξιά ράμπα - κόψη οι Αρβανιτίδης - Γαληνός - Κασιμάτης το 1964. Για την πρώτη χειμερινή αναρρίχηση της κεντρικής κόψης χρειάστηκαν να περάσουν είκοσι χρόνια από την ανάβαση του Μιχαηλίδη. Έτσι, όταν το 1977 ο Δημήτρης Κορρές μαζί με το Μιχάλη Τσούρτη και τον David Booth την σκαρφάλωσαν, αυτό θεωρήθηκε ως κάτι εξαιρετικά δύσκολο για την εποχή. Χρειάστηκε να περάσει σχεδόν ακόμα μία 20ετία, όταν το 1994 ο Κορρές επέστρεψε πάλι με το Δημήτρη Μπακάλη για να σκαρφαλώσει το κεντρικό όρθιο λούκι, το "Μακρηνάρι", που ακόμη και σήμερα θεωρείται η πιο εντυπωσιακή και μια από τις σοβαρότερες χειμερινές διαδρομές στην Ελλάδα. Το "Μακρηνάρι" αποτέλεσε κρυφό πόθο πολλών αναρριχητών, αρκετά χρόνια πριν την αναρρίχησή του. Όμως οι κακές συνθήκες που συνήθως επικρατούν στην ορθοπλαγιά, είχαν σταματήσει όλες τις προσπάθειές τους. Στις ανεπιτυχείς αυτές προσπάθειες είχαν λάβει μέρος οι Κορρές, Μακρής, Τσουκλείδης, Θεοδωρόπουλος, Μπακάλης, Καρδάκος, Τσακίρης και Γαβριήλ. Τελικά ο Κορρές, στην 4η προσπάθειά του, κατάφερε να σκαρφαλώσει τη διαδρομή μαζί με τον Μπακάλη.Η Νεραϊδόραχη χαρακτηρίζεται ως μια από τις εντυπωσιακότερες ορθοπλαγιές της Ελλάδας, η οποία έχει την τύχη να βρίσκεται σε μια πανέμορφη περιοχή. Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της αναρρίχησης σ' αυτήν, είναι το μεγάλο ανάπτυγμα (800μ - 1000μ), το μικτό πεδίο, οι μεγάλες κλίσεις χιονιού - πάγου, η μεγάλη δυσκολία στην τοποθέτηση ασφαλειών, οι συνήθως επικίνδυνες συνθήκες λόγω της κατάστασης του χιονιού και η γενικότερη αίσθηση της μεγάλης αλπικής διαδρομής. Γενικά, η ορθοπλαγιά της Νεραϊδόραχης, προσφέρει ορισμένες από τις ομορφότερες και σοβαρότερες χειμερινές αναρριχήσεις στην Ελλάδα.Η σχετικά κακή ποιότητα του πετρώματος της ορθοπλαγιάς περιορίζει τις δυνατότητες για καλοκαιρινές αναρριχητικές διαδρομές. Επίσης λόγω του ανατολικού προσανατολισμού της ορθοπλαγιάς, σπάνια δημιουργούνται οι κατάλληλες συνθήκες ποσότητας και ποιότητας του χιονιού που θα επιτρέψουν την ασφαλή και ευχάριστη χειμερινή αναρρίχηση. Η σχεδόν μόνιμη ύπαρξη μεγάλης κορνίζας στην έξοδο, δυσκολεύει ακόμη περισσότερο τα πράγματα.Η πρόσβαση μπορεί να γίνει είτε από την πλευρά της ορθοπλαγιάς, μέσω του χωριού Περιστέρα, είτε από το χιονοδρομικό κέντρο των Καλαβρύτων. Από το χωριό Περιστέρα ξεκινά χωματόδρομος που κατευθύνεται μέσω του οικισμού Γουναριάνικα προς τα Ύδατα της Στυγός. Το αυτοκίνητο πολλές φορές φθάνει και στο τέλος του δρόμου, από όπου ένα σηματοδοτημένο μονοπάτι οδηγεί, μετά από 15λ, κάτω από το προφανές κεντρικό λούκι της ορθοπλαγιάς, το "Μακρηνάρι". Από το χιονοδρομικό κέντρο των Καλαβρύτων, η πρόσβαση γίνεται με σχετικά δύσκολη κατάβαση από δασωμένη ρεματιά, που βρίσκεται στα δεξιά της ορθοπλαγιάς, και απαιτεί 2 ώρες τουλάχιστον μέχρι τη βάση της.Η επιστροφή από την κορυφή της Νεραϊδόραχης γίνεται ακολουθώντας το χείλος της ορθοπλαγιάς με κατεύθυνση δεξιά προς το χιονοδρομικό. Από το οροπέδιο του Ξηροκάμπου, απέναντι από το χιονοδρομικό, αρχίζει η κατάβαση της δασωμένης ρεματιάς, αν το αυτοκίνητο βρίσκεται στο χωματόδρομο που έρχεται από Περιστέρα.Οι καλύτερες χειμερινές συνθήκες δημιουργούνται συνήθως το Φλεβάρη ή πιο συχνά το Μάρτη. Δεν είναι όμως σπάνιο να συμβεί αυτό και στις αλκυονίδες μέρες από τα μέσα έως το τέλος Ιανουαρίου, αν και οι μικρότερες ποσότητες χιονιού αυτής της εποχής κάνουν πιο έντονες τις κλίσεις του χιονιού.Χρήσιμα υλικά για την επανάληψη διαδρομών είναι τα καρφιά (κυρίως λεπτές λάμες), τα μεσαία friends, οι αλουμινογωνιές και οι παγόβιδες. Τα καρύδια μάλλον θα είναι περιττό βάρος.Συνήθως, όσοι προσπαθούν αναρρίχηση στη Νεραϊδόραχη, προτιμούν να διανυκτερεύσουν σε κάποιο ημιτελές σπίτι της Περιστέρας, ή σε ένα από τα όμορφα λιβάδια, δίπλα από τον χωματόδρομο που οδηγεί στην βάση της ορθοπλαγιάς. Φυσικά, λόγω του μεγάλου αναπτύγματος των διαδρομών, το σκαρφάλωμα πρέπει να ξεκινήσει πολύ πριν ξημερώσει

Ο ΚΡΑΘΗΣ ΠΟΤΑΜΟΣ

Τα παγωμένα νερά της Στύγας, το Μαυρονέρι όπως το λένε σήμερα, πηγάζουν από τα βάθη του Χελμού και τροφοδοτούν τον ποταμό Κράθη με μηκος 40 χλμ. , που ρέει προς τον Κορινθιακό κόλπο. Πανέμορφα τοπία ανοίγονται στις όχθες του καθώς ο δρόμος κατεβαίνει παράλληλα στο ποτάμι. Στα μισά περίπου της διαδρομής, ο Κράθης περνάει ξυστά από τη λίμνη του Τσιβλού και δέχεται τα νερά της. Η μικρή αυτή λίμνη δημιουργήθηκε πρόσφατα, το 1913, μετά από κατολίσθηση. Σήμερα, στέκει ατάραχη μέσα στις πλαγιές, προσφέροντας ένα χαλαρωτικό διάλειμμα στους εξερευνητές των βουνών της περιοχής. Το καταπράσινο τοπίο γύρω από τη μικροσκοπική λίμνη προκαλεί για ήσυχη περιπλάνηση στην όχθη της.